Есен

Есен...Едно од најубавит годишни времиња.Есента во мојот крај дојде со позлатена кочија.Таа е прекрасна убавица облечена во жолто-позлатена руба.Сигурно и  самите можете да забележите природата како да ја зафатила некаква доцна есенска треска.Пожолтените лисја на дрвјата паѓаат од своите гранки што бдеат во воздухот.Ветерот тивко си играше,подигајќи ги нагоре-надолу,а потоа ги спушташе на земјата постилајќи под нашите нозе.Северецот веќе ги зауздил своите сиви коњи,и како победнички витез од волшебните бајки во полто ги успал најубавите цвеќина.По небото се почесто се бркаат сиво-белите облаци и ги навестуваат есенските дождови,а птиците  што останаа со нас да ја пречекаат  и оваа зима се потажно црцорат.Планините,парковитe,дрворедите и  градините ја сменија својата слика.Зошто тоа така мора да биде? Затоа што се се  одвива по непишаното правило на природата.Затоа велиме дека есента е волшебен сликар на природата.Јас се восхитувам на овој есенски пејсаж!!!